Bevroren hart-zeer
Alhoewel ouders hun best doen om zo goed mogelijk af te stemmen op de emotionele behoeftes van hun kinderen, is 100% onvoorwaardelijke liefde, 24/7, natuurlijk onmogelijk. Het zal dan ook niet verwonderen dat iedereen zich wel enkele jeugdervaringen herinnert waarop zijn of haar ouders niet emotioneel adequaat reageerden. Allemaal kennen we daarom nog wel wat "oud zeer", een residu van emotionele pijn. Gelukkig komen daar op volwassen leeftijd voldoende positieve liefdevolle ervaringen bij die dit weer prima compenseren.
Bij enkelen zijn pijnlijke jeugdervaringen echter zo vaak voorgekomen, dat liefde binnen laten komen nu pijn doet. Dat komt omdat je hart, uit zelfbescherming, als het ware is bevroren. Wanneer je vervolgens liefde en warmte ontmoet, gaat je hart ontdooien. Helaas voelt dat net zo pijnlijk als bevroren vingers onder warm water. En nog meer pijn is wel het laatste wat we op dat moment willen, dus blijven we maar liever koud. Dat klinkt begrijpelijk, maar toch is het merkwaardig. Als je het niet in je hoofd zou halen om jouw bevroren vingers te laten afsterven, waarom dan wel jouw hart? Koud en alleen kan immers niemand overleven. We zijn sociale dieren, we hebben verbinding met anderen nodig.
De truc is dat wat werkt voor jouw bevroren vingers, ook werkt voor jouw bevroren hart. Start met een klein beetje warmte, maar niet al te veel, voer de temperatuur langzaam op en doe de kraan af en toe even dicht om te wennen. Pas wanneer de pijn draaglijk is geworden, kun je de kraan vol open zetten en het warme bloed volop door je aderen laten stromen. En wanneer het warme bloed eenmaal door je hart stroomt, stroomt het natuurlijk ook door je hoofd; jouw hele brein wordt gevoed met warmte, gevoed met liefde.
Het effect is overweldigend. Er zijn niet langer alleen maar vervelende herinneringen. Wanneer warmte niet langer voelt als pijn, wordt het geheugen ook gevuld met liefdevolle momenten uit het hier en nu. Deze worden vastgelegd in nieuwe synaptische verbindingen. En als je vanaf dan open durft te blijven staan voor wat je tegemoet komt en toestaat dat het door je heen stroomt, worden deze verbindingen steeds sterker.
Inderdaad, ook als het gaat om hart-zeer, is verbinden hoofd-zaak.