Psychotherapeuten, GZ-Psychologen, Klinisch Psychologen, Psychiaters, Basispsychologen
Interpersoonlijke neurobiologie is sterk in het overdragen en vertalen van wetenschappelijke data
naar klinisch relevante informatie
Verbinding neurowetenschappen en sociale wetenschappen
De laatste jaren heeft de samenwerking tussen de harde wetenschappen, waaronder de neurowetenschap, en de sociale wetenschappen tot boeiende inzichten geleid. Psychotherapeuten hebben nu toegang tot breingerelateerd onderzoek dat voorheen niet beschikbaar of ondoorgrondelijk was voor mensen buiten het veld van neurobiologie. Vanuit de bevindingen in de neurobiologie is een perspectief ontstaan dat psychotherapeuten overal in de wereld beginnen te gebruiken. Dit perspectief wordt
interpersoonlijke neurobiologie (IPNB) genoemd.IPNB is een overkoepelende interdisciplinaire benadering die zoekt naar gemeenschappelijke inzichten uit verschillende wetenschappelijke disciplines (neurowetenschap, antropologie, sociologie en psychologie), om zo antwoord te vinden op de vraag wat mentale gezondheid is en wat er voor nodig is om gezond te worden en te blijven.
De interactie tussen menselijke verbinding en biologie
Dit heeft er onder meer toe geleid dat
neurowetenschappers zich hebben laten voeden door psychologen en zich richten op problemen die voor ons clinici relevant zijn. Fenomenen als overdracht, tegenoverdracht, hechtingsmechanismen, impliciet leren, stressreacties en dissociatie worden nu beschreven in toetsbare neurobiologische modellen.
Integratie
In psychotherapie speelt integratie, het verbinden van gedifferentieerde onderdelen van een systeem, een essentiële rol in het streven naar mentale gezondheid. Op experiëntieel niveau betekent dit dat separate aspecten van mentale processen met elkaar worden verbonden. Op relationeel niveau betekent dit dat elke persoon weliswaar autonoom is, maar tegelijkertijd in een empathische communicatie met anderen is verbonden. Ook in het brein speelt integratie een belangrijke rol en is het een voorwaarde voor complexe breinfuncties en mentale gezondheid.
Een scherpere kijk op psychotherapie
Vanuit het perspectief van de neurowetenschappen wordt psychotherapie gezien als een specifieke, rijke omgeving die groei van neuronen en integratie van neuronale netwerken bevordert. Omgekeerd geven recente neurowetenschappelijke bevindingen een
beter zicht op psychotherapie. Zo is het enorm bemoedigend om te zien dat een therapeutische relatie, een gestructureerd gesprek en psychotherapeutische interventies, niet alleen voelen, denken en handelen kan veranderen maar ook de
neuronale paden in het brein verandert.
Hoe effectief ben ik als psychotherapeut?
Een goed begrip van de neurobiologie en de neuronale bouwstenen helpt psychotherapeuten te begrijpen
waarom wat ze doen effectief is. Door meer te begrijpen van de hersenen kunnen therapeuten leren
hoe ze hun vaardigheiden kunnen vergroten, aanscherpen en verfijnen. Psychotherapie is succesvoller wanneer het aansluit bij de fysiologie van het brein.
Workshops
In onze workshops laten we vanuit een interpersoonlijk neurobiologische perspectief zien hoe je als psycholoog, psychotherapeut of psychiater de therapeutische relatie gebruikt om integratieve processen te bevorderen. Dat is de essentie van mentale gezondheid, duurzame verandering en groei. Ze laten zien
hoe we aandacht kunnen besteden aan integratie op experiëntieel en relationeel niveau. En
hoe we daarmee de integratie van ons brein bevorderen.Het Instituut biedt GGZ-instellingen, eerstelijns praktijken, beroepsverenigingen of individuele professionals de volgende cursussen en workshops:
Trauma en gehechtheid vanuit een IPNB perspectief
Vroege nare ervaringen, zoals verwaarlozing en mishandeling, raken kinderen in hun kern. Hormonale, neurale en epigenetische veranderingen zijn daarvan het harde bewijs. Een interpersoonlijk neurobiologische perspectief op de menselijke ontwikkeling geeft een beter begrip van gehechtheid en maakt ook duidelijk waarom sommige kinderen en volwassenen meer openstaan voor de omgeving dan anderen. Deze cursus geeft zicht op o.a. de relatie tussen temperament en gehechtheid, tussen gehechtheidspatronen en neuronale integratie, en op de mogelijkheden van psychotherapie.Door gebruik te maken van positieve en veilige invloeden op het brein exploreert IPNB de mogelijkheid om traumatisch ervaringen te helen. Mentale en lichamelijke beperkingen waarvan men voorheen dacht dat ze permanent zouden zijn, blijken toch te kunnen helen en groeien. Deze cursus richt zicht zowel op de neurowetenschappelijke bevindingen van de hersenontwikkeling, als op de principes van het geheugen. We bespreken de belangrijke implicaties van deze bevindingen wanneer we cliënten willen ondersteunen om hun brein te veranderen in de richting van integratie.
Het sociale brein: praktische implicaties van de polyvagaal theorie
Ons brein is een sociaal orgaan dat in de organisatie en werking wordt beïnvloed door zowel positieve als negatieve interacties met anderen. De kwaliteit en aard van onze relaties worden vastgelegd in de neurale infrastructuur van onze hersenen. Vertrouwen is essentieel voor alle gezonde relaties. Wanneer het gevoel van vertrouwen is ontstaan stellen we ons open en raken we ontvankelijk voor nieuwe ervaringen. Met de nieuwe inzichten vanuit de neurowetenschappen krijgen we een beter zicht op wat nodig is om vertrouwen in de therapeutische relatie te faciliteren. In deze workshop worden richtlijnen gegeven die, rekening houdend met de neurobiologie van het brein, de sociale interactie, persoonlijke ontwikkeling en mentale gezondheid bevorderen. Deze richtlijnen hebben zowel betrekking op het psychotherapeutisch proces als op het persoonlijk welbevinden van de psychotherapeut.
Compassie en empathie: zelfzorgstrategieën voor de hulpverlener
Jaren lang, dag in dag uit, luisteren naar een ander kan een opgave zijn die soms leidt tot het verlies van passie voor je werk. Daarnaast kan empathie, je inleven in de ander, soms behoorlijk lastig zijn wanneer de cliënt zijn of haar traumatische ervaringen met je deelt. Wat is er voor nodig om als hulpverlener empathisch te kunnen blijven reageren en je compassie voor je medemens niet te verliezen? In deze workshop staan we stil bij de begrippen compassie, secundaire traumatisering en de verschillende componenten van empathie. Op basis van concepten uit IPNB worden praktische strategieën aangereikt die direct toepasbaar zijn in de praktijk. Het blijkt bovendien dat wanneer hulpverleners deze concepten op zowel persoonlijk als professioneel niveau toepassen, ze zelf verschuiven in de richting van een betere neuronale integratie. Een verschuiving die samengaat met een verbeterd relationeel functioneren en een algemeen gevoel van mentaal en lichamelijk welbevinden.Wilt u gezamenlijk met uw hele team in company in van deze workshop of cursussen volgen? Dat kan!
Mail ons.