En toen viel de toekomst in duigen

Soms gebeurt er iets in je leven dat alles op z’n kop zet. Alles wat vanzelfsprekend, bekend en vertrouwd was, valt plotsklaps weg. Je beste vriend wordt beschuldigd van moord op zijn vrouw, je vriendin gaat blij op vakantie maar komt nooit meer terug, je kind krijgt kanker. Je bestaan, omringt door dierbaren, was betekenisvol, maar deze ervaringen slaan de grond onder je voeten vandaan.

Je brein draait op volle toeren en de grote vragen van het leven spoken door je hoofd: Waarom? Waarvoor? Waarom zij? Waarom hij? We willen betekenis geven aan de gebeurtenissen in ons leven want in een betekenisloze wereld verlies je de zin van het bestaan.

Hoe lang en intens je ook zoekt, de antwoorden op deze vragen worden zelden gevonden. Niets is zeker of vanzelfsprekend in het leven. Vanzelfsprekendheden worden soms ondermijnd door ervaringen die je van binnen verscheuren, soms door ervaringen die je laten verwonderen.

Verwondering over een vriendin op haar 50ste de liefde van haar leven vindt en zwanger wordt, over ongeschonden uit een aanrijding komen, of over een terminaal ziek kind die niet bang is voor de dood. Ook deze verwonderingen maken het leven minder vanzelfsprekend, staan in contrast met haar ‘vanzelfsprekendheid’.

Zuiver beschouwd gaat ons autobiografisch verhaal alleen over het verleden. En toch kunnen we het vaak niet nalaten om ook alvast het hoofdstuk van de toekomst te schrijven; een hoofdstuk dat gaat over ons zelf en de mensen die ons na staan. Dit heeft echter als gevolg dat we het hoofdstuk na een hartverscheurende ervaring, of na een verwondering, uit ons boek moeten scheuren. Een dubbel verlies.

Kinderen schrijven het hoofdstuk van de toekomst (nog) niet. Als opvoeder zou je soms willen dat ze dat wel zouden doen: ‘denk toch eens na over de consequenties van je gedrag!’ Maar, als ik nadenk over al deze gebeurtenissen zou ik persoonlijk graag weer even kind zijn. Geen uitgestippeld toekomstbeeld waarvan afscheid moet worden genomen. Het leven onbevangen accepteren zoals het is.